Iedere week schrijft een speler of speelster van Ajax een column voor de Ajax Nieuwsbrief. De internationals Jasper Cillessen, Daley Blind, Daphne Koster en Claudia van den Heiligenberg wisselen elkaar telkens af. Deze week is Daphne Koster aan de beurt.
Net als vele miljoenen Nederlanders heb ik de afgelopen weken de Olympische Winterspelen gevolgd. De televisie stond vrijwel continu aan. Het is mooi om te zien dat bepaalde sporten ineens uit de schaduw treden tijdens zo’n toernooi. Neem bijvoorbeeld shorttrack. Dat is mondiaal gezien een behoorlijk grote sport. In Nederland was er tot voor kort echter weinig aandacht voor. De historische eerste Olympische shorttrackmedaille van Sjinkie Knegt heeft daar nu toch wel wat verandering in gebracht. Zo’n bronzen plak zet de sport toch even op de kaart. Al is het altijd maar de vraag hoeveel aandacht er volgend jaar nog voor is.
Als topsporter kijk ik soms net even anders naar de Olympische Spelen. Ik probeer vaak wat breder naar een sport te kijken. Wat zit er allemaal achter? Hoe groot is de sport wereldwijd en welke impact heeft het in een land? Dat soort vragen geven me een beter inzicht in bepaalde sporten die ik buiten de Olympische Spelen vaak niet zo intensief volg. Eens in de twee jaar komt die interesse altijd weer bovendrijven en verdiep ik me afwisselend in zomer- en wintersporten die hier in Nederland qua aandacht vaak een beetje in de kantlijn van bijvoorbeeld voetbal, hockey en wielrennen staan.
Op de een of andere manier hebben de Olympische Spelen op mij altijd een motiverende en inspirerende uitwerking. En volgens mij geldt dat voor veel meer mensen, die het deze weken ineens over bobsleeën en biatlon hebben. Het is goed dat dergelijke sporten een aantal weken vol in de spotlights staat. Ik denk dat het helaas geen groot effect heeft op de jeugd in Nederland. Je hoopt dat sport kijken aanzet tot zelf sporten, maar daar duren de Spelen dan weer te kort voor. De aandacht ebt straks snel weer weg. We mogen al blij zijn als het gros van de Nederlanders zich naast de gouden medaillewinnaars nog de prestaties van de andere sporters herinnert. Ik zie dan ook veel meer in dagelijkse sportactiviteiten op scholen. Want dat sport leeft, is wel duidelijk. Dat merkte ik onlangs bij het Sportdebat in Amsterdam waar ik aanwezig was. Leerlingen moeten alleen wel de mogelijkheid krijgen om te sporten en er het belang van in te zien.
Gelukkig zijn er steeds meer projecten en initiatieven vanuit de overheid en het betaald voetbal om sporten op school een hogere prioriteit te geven. Neem bijvoorbeeld Ajax StreetWise. Dankzij dit project van de Ajax Foundation en hoofdsponsor Aegon bracht ik vorige week een bezoek aan mijn oude basisschool in Assendelft. Het was leuk om allerlei oude bekenden te zien. Van dichtbij zag ik hoe Ajax een positieve invloed op de klas had gehad. Het motto ‘samen leren, samen voetballen’ kwam overal in terug. Ook de gymles vormde een belangrijk onderdeel in het lespakket. Als voormalig gymdocent pleit ik altijd graag voor het belang van dergelijke sporturen op school. En dan het liefst onder leiding van vakdocenten.
Hopelijk blijft sport ook na afloop van StreetWise hoog op de agenda staan bij de school. Het belang van sport gaat namelijk veel verder dan alleen bewegen. Het brengt ook allerlei cognitieve en sociale aspecten met zich mee. Taal en rekenen kan je immers ook spelenderwijs aan leren tijdens het bewegen. Natuurlijk moeten leerlingen ook uren in de schoolbanken doorbrengen, maar een beetje meer sport kan absoluut geen kwaad. Sterker nog; het levert ontzettend veel voordelen op. De leerlingen van nu zijn bovendien de Olympische sporters van de toekomst.